سازمان هاي امروزي در جهت جهاني شدن رقابت مي كنند به طوري كه  اين رقابت به سطوح بي سابقه اي رسيده است. در بازارهاي رقابت جهاني ، سازمانها به يافتن راه حل هاي كسب و كاري بهتر با ساختارهاي انعطاف پذير و قابل اطمينان تر نياز دارند. بسياري از زيرساختارهاي سازماني و تشكيلاتي توسط سيستم هاي اطلاعاتي (كه فرايندهاي كاري را بطور مستقيم و يا غير مستقيم در جهت رشد و ابقاء سازمان پشتيباني مي كنند) توانمندتر شده اند. با اداره مؤثرتر اين فرايندها مزاياي رقابتي مي توانند از طريق كاهش هزينه ، افزايش توليد و بهبود سرويس دهي مشتريان حاصل شوند. در دو دهه گذشته گرايش خاصي به راه حلي متمركز كه فرايندهاي كاري را بهبود مي دهند ايجاد شده است.